گبه دستباف

گبه دستباف جزو  انواع فرش دست بافت محسوب می شود که ارزش هنری بسیاری دارد. گبه بسیار شبیه گلیم و قالی به نظر می آید. اما در اندازه های کوچکتر با پرزها و نخ خاب های بلندتر. خواستگاه اصلی گبه مربوط به ایل و عشایر است. گبه به قالیچه خرسک نیز معروف است.

انواع طرح های معروف گبه دستباف

• طرح شیر

طرح شیر یکی از اصیل ترین طرح ها است که طراحان گبه به نماد کشور و قدرت آن را در بافت خود پیاده می‌کنند.

• طرح خشتی

طرح خشتی عمومی ترین طرح برای گبه است. و بیشتر در بین بافندگان بختیاری و فارس رایج است.

• طرح خانه در هم

این طرح، خانه های در هم را به تصویر کشیده که مراحل زندگی را از آغاز پیدایش تا رسیدن به گوهر ذات نشان میدهد.

• طرح حوض

در این طرح، یک ترنج در وسط گبه بافته می شود و در اطراف آن بوته های گل به چشم می خورد.

• طرح گل

عموما گل های رز در گبه بافته می شود. البته گلهای دیگر هم ممکن است در کنار آن بافته شوند.

• طرح ایلاتی

طرح ایلاتی، نشات گرفته از طبیعت محل زندگی عشایر است.

• طرح کف ساده

این طرح بسیار ساده است. برخی کارشناسان معتقدند این طرح زندگی روستاییان، صحرای اطراف روستا و زمینهای بی حاصل را نشان می دهد.

• طرح درخت

درخت، همیشه نماد سر سبزی و آبادانی است. از این رو در بسیاری از بافته ها به عنوان زیبایی، سبزی و آبادانی بافته می شود.

• طرح راه راه

ساده ترین طرح برای گبه است که به صورت نوارهای راه راه بافته می شود.

تفاوت گبه‌ های قدیم و جدید

 در گذشته گبه مستقیما از الیاف بدست آمده‌ی حاصل از ریسیدن پشم گوسفند و موی شتر یا بز بافته می شد. در نتیجه رنگ گبه‌های بافته شده به رنگ پشم و موی شتر و بز (شیری، کرم، سیاه، قهوه ای و خاکستری) بود. با گذشت زمان، بشر ساخت و استفاده از رنگ‌های گیاهی و طبیعی را فرا گرفت و فرایند رنگرزی الیاف ریسیده شده باب شد. بنابراین گبه‌هایی رنگین و متنوع تر بافته شد. پیشرفت تکنولوژی و استقبال نسل جدید از گبه باعث شد تا روند رنگرزی الیاف، به سمت صنعتی شدن پیش برود. امروزه برای تنوع رنگی الیاف و سرعت در رنگرزی، از رنگهای شیمیایی برای رنگ کردن الیاف پشمی استفاده میکنند.